Het is Lente.
Zomaar een donderdagochtend.
Zittend in een tuinstoel in de zon, beschut in een hoek, zodat de wind geen spelbreker is.
Vogels, druk kwetterend op de achtergrond, terwijl ik mijn eigen muziek luister. Ik zoek de stilte op in mijzelf.
De tijd dat de natuur na een periode van stilte ontwaakt, zichtbaar wordt, met al het moois wat het te bieden heeft.
Inmiddels bloeien er prachtige tulpen in onze tuin. Geboeid heb ik hun groeiproces gevolgd.
Het is Lente.
De tijd van zichtbaar worden. Ook voor mij.
Met al het ongemak dat daar bij hoort.
Twijfels, op eigen benen staan als verlangen, terugtrekken, angst, voorzichtig aftastend, onwerkelijk, trots....
Het is er allemaal.
Op de momenten dat ik mijn eigen stilte op zoek vechten zinnen in mijn hoofd om voorrang.
Zou je dat wel doen... Wie zit er nu op mij te wachten... Is het niet beter om... Dan doe je dus hetzelfde als....
Ze houden mij op mijn plek, ik trek mij terug waardoor er geen bloei kan ontstaan.
Op de momenten dat ik mijn eigen stilte op zoek wil ik afleiding zoeken in 1001 "doe-dingen". Huishoudelijke taken, scrollen op de sociale media en nog meer... ik begin aan van alles en maak niets af.
Ze leiden af van het voelen wat er op dat moment echt in mij leeft.
Deze bewegingen ken ik, ze zijn niet nieuw. Ik heb er telkens aan voorbij te gaan. Te verblijven in de “prut” van het niet weten, de chaos en verlies van controle. Het geeft uiteindelijk ruimte om vanuit vertrouwen focus te pakken op het laten ontstaan van mijn eigen praktijk "Welkom in Jezelf".
Het is Lente.
De sleutels van mijn eigen praktijk, ze zitten in mijn zak. Symbool voor de sleutel die ik zelf bezit om het anders te doen. Mij niet te laten gijzelen door gedachten en overtuigingen, mij niet te laten afleiden door "doe-dingen".
Vanuit het terugtrekken telkens weer een stap naar voren zetten, zichtbaar worden met al het ongemak.
Ik heb sinds kort een eigen plek waar ik mag creëren, ontdekken, vallen en weer opstaan.
Een eigen plek waar ik mensen welkom mag heten met de wanorde die ze in zichzelf ontmoeten.
Een eigen plek waar ik trots en dankbaarheid kan voelen dat dit mag ontstaan.
Het is Lente.
Zomaar een donderdagochtend.
Zittend in een tuinstoel in de zon, beschut in een hoek, zodat de wind geen spelbreker is.
Vogels, druk kwetterend op de achtergrond, terwijl ik mijn eigen muziek luister. Ik zoek de stilte op in mijzelf waardoor ik zichtbaar mag worden.
Zichtbaar worden...met dit blog zet ik een eerste stap!
Nieuwsgierig geworden naar wie ik ben, hoe ik mijn eigen reis begonnen ben en hoe ik werk in mijn praktijk?
Neem gerust een kijkje op mijn site. Voel je welkom, ik ontmoet je graag!
Comments